Άνοιξε μια νέα καρτέλα και πληκτρολόγησε στο Google Maps, "Sundrun Pillars". Δεν θα σου βγάλει τίποτα. Μετά πάτα "Ulakhan-Sis". Επίσης κανένα αποτέλεσμα. Έπειτα "Belaya Gora". Εντάξει - αυτό μπορεί και να το βρεις, αφού βρίσκεται βαθιά στη βόρεια Σιβηρία, στη Δημοκρατία της Yakutia, μιας πόλης 2.000 κατοίκων, που διαθέτει και αεροδρόμιο. Εκεί πέταξαν ο Killian Fischhuber με την ομάδα του – τον Γερμανό Robert Leistner και τη Ρωσίδα Galya Terenteva, μεταφράστρια του Ρώσου οδηγού τους. Ο προορισμός τους; Πύργοι από γρανίτη, που εντοπίστηκαν για πρώτη φορά από τον αέρα, από έναν Ρώσο φωτογράφο το 2016. Θα μπορούσαν άραγε να κάνουν αναρρίχηση επάνω τους; Αυτό θα το ανακαλύψουν, μετά από μια τριήμερη πεζοπορία μέσα στο βάλτο.

Πραγματικά, δεν μπορείς να τους βρεις στους δορυφορικούς χάρτες...

Τουλάχιστον χωρίς να γνωρίζεις ακριβώς από πού να ξεκινήσεις και τι να ψάξεις. Χρησιμοποιώντας κάποιες μετρήσεις, ο Fischhuber πραγματοποίησε μια μικρή έρευνα, αλλά χωρίς στοιχεία, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν μπορούν να καθορίσουν την ακριβή τοποθεσία των πύργων. Και ενώ ο Fischhuber ανυπομονεί να μοιραστεί την περιπέτεια που έζησε εκεί, δεν είναι τόσο σίγουρος για το αν θα πρέπει να αποκαλύψει την ακριβή τοποθεσία των πύργων. "Είναι ένα μυστήριο και ίσως μπορούμε να το κρατήσουμε έτσι!" Λέει ο Αυστριακός ορειβάτης.

Ο Kilian φοβόταν ότι μπορεί και να είναι μύθος…

Ο κόσμος έμαθε για πρώτη φορά για αυτούς τους φυσικούς σχηματισμούς πετρωμάτων, όταν οι φωτογραφίες τους εμφανίστηκαν στη Siberian Times το 2016. Οι φωτογραφίες ήταν από τον Sergey Karpukhin, έναν Ρώσο φωτογράφο και οδηγό της ομάδας. Ο Fischhuber κατάφερε να έρθει σε επαφή μαζί του και έπειτα από περίπου ένα χρόνο, συγκέντρωσε όλες τις λεπτομέρειες που είχε καταγράψει από τη συνομιλία μαζί του, με τη βοήθεια του Google Translate.

"Για μια στιγμή, ανησύχησα ότι όλο αυτό μπορεί να είναι ένας μύθος", εξηγεί ο Fischhuber. "Δεν υπήρχε σχεδόν κανένας τρόπος να μάθουμε πραγματικά ποιος ήταν αυτός ο τύπος, αν γνώριζε για τι μιλούσε και αν έλεγε την αλήθεια για αυτό." Ευτυχώς ήταν όλα αλήθεια - εντάξει, υπέρβαλλε μερικές φορές λίγο για τις αρκούδες και τα κουνούπια - αλλά θα τα δούμε αυτά αργότερα. " Έκανα όσο το δυνατόν περισσότερο έλεγχο στο ιστορικό του Sergey Karpukhin καθώς έπρεπε να μπορούμε να τον εμπιστευθούμε απόλυτα."

Βασίστηκαν στα τρόφιμα που είχαν θάψει στην τούντρα!

Ο Sergey είχε κρύψει φαγητό στην ευρύτερη περιοχή γύρω από τους πύργους. Οι αναρριχητές έπρεπε να τον εμπιστευτούν ότι το φαγητό βρισκόταν εκεί - αλλιώς θα γύριζαν πίσω αμέσως μόλις έφθαναν. Άραγε θα ήταν ακόμα εκεί; "Πιθανότατα ναι!" μας είχε πει ο Sergey. Και ευτυχώς ήταν!

Το πιο σημαντικό αντικείμενο που πήραν μαζί τους ήταν οι μπότες από καουτσούκ...

30 χιλιόμετρα δεν είναι πολλά - εκτός κι αν περπατάς σε πάγο που λιώνει. Το έδαφος εκεί είναι καλυμμένο με χιόνι όλο τον χειμώνα, αφού η θερμοκρασία φθάνει τους μείον 70 βαθμούς Κελσίου και τους 30 βαθμούς Κελσίου το καλοκαίρι. Εκεί η επιφάνεια του βάλτου είχε μια στρώση. Αυτό σημαίνει ότι υπήρχε νερό ή λάσπη παντού. Ο Sergey τους είπε να μην ξεχάσουν σε καμία περίπτωση να φέρουν μαζί τους μπότες από καουτσούκ. 

Κουβαλούσαν εξοπλισμό με συνολικό βάρος πάνω από 200 κιλά και καθόλου νερό!

Η αναρρίχηση είναι ένα άθλημα που απαιτεί αρκετό εξοπλισμό - εκτός από τις σκηνές, τα στρώματα και τα άλλα είδη κατασκήνωσης, είχαν μαζί τους δύο σχοινιά αναρρίχησης 60 μέτρων, ένα συρματόσχοινο και ένα σφυρί, τρυπάνι και σφήνες για προστασία. Συνολικά, είχαν πάνω από 200 κιλά εργαλείων που μοιράστηκαν μεταξύ του πληρώματος -επτά ανθρώπων- και δεν περιελάβανε καθόλου νερό.

Όλη μέρα ήλιος!

"Ήμασταν τόσο βόρεια και ο ήλιος δεν έδυε ποτέ", λέει ο Fischhuber. "Μόνο λίγες ώρες τη νύχτα - και αυτή ήταν η καλύτερη στιγμή για πεζοπορία γιατί ήταν λίγο πιο δροσερά." 

Δύο φορές αλμυρό, μια φορά γλυκό!

Με τον συνεχή ήλιο, οι κανονικοί χρόνοι των γευμάτων δεν ήταν πρακτικοί. Έτσι, η ομάδα καθόρισε μια ρουτίνα: δύο αλμυρά γεύματα, ακολουθούμενα από ένα γλυκό γεύμα, κάθε έξι ώρες - αρκετά για να έχουν ενέργεια για αναρρίχηση.

Έπιναν νερό από την Τούντρα!

"Ζητήσαμε από τον Sergey να φέρει νερό", εξηγεί ο Fischhuber. "Μην ανησυχείτε" είπε - "υπάρχει νερό παντού" - και είχε δίκιο. Από τότε που ξεκίνησε η θερινή εποχή, βρήκαν άφθονο λιωμένο χιόνι. Αντί να χρησιμοποιήσουν καθαριστές νερού ή φίλτρα, έβρασαν μια μεγάλη ποσότητα - αν και στο τέλος του ταξιδιού, τους τέλειωσε κι έπιναν νερό από τις γούρνες. "Κανείς δεν αρρώστησε και σε αυτό σταθήκαμε πολύ τυχεροί", προσθέτει ο Fischhuber. 

Υπήρχαν κουνούπια & αρκούδες...

Μία από τις πρώτες ερωτήσεις που έκανε ο Kilian στον Sergey ήταν αν υπήρχαν αρκούδες. "Μάλλον όχι", είπε ο Fischhuber. "Μας πήρε μόνο μια ώρα πεζοπορίας για να δούμε αποτυπώματα από αρκούδα - και σίγουρα ήταν μεγάλη. Είχαμε και τα κουνούπια! Ευτυχώς σταθήκαμε σχετικά τυχεροί γιατί υπήρχαν λίγα κουνούπια κοντά στην κατασκήνωσή μας”.

                                                                Τα κουνούπια ήταν μια συνεχής απειλή | © ELIAS HOLZKNECHT/RED BULL CONTENT POOL

12 πύργοι, 12 νέες διαδρομές...

Πάνω από δέκα μέρες στην Τούντρα, ανακάλυψαν πάνω από 12 νέες διαδρομές σε 12 διαφορετικούς πύργους. "Μας πήρε αρκετό χρόνο για να ανακαλύψουμε τη σωστή διαδρομή για τους Πύργους", λέει ο Fischhuber. Και φυσικά, έπρεπε να ξοδέψουν πολύ χρόνο καθαρίζοντας τα μονοπάτια, καθώς ήταν γεμάτα με λειχήνες ή βράχους. 

...και η πιθανότητα για εκατοντάδες ακόμα

"Υπάρχουν εκατοντάδες ή χιλιάδες από τέτοιους πύργους", λέει ο Fischhuber - και αυτό το είδαν με τα μάτια τους - "γνωρίζουμε από την αεροφωτογραφία ότι υπάρχουν περιοχές με ακόμα περισσότερους πύργους." Η τοποθεσία είναι εκπληκτική αλλά προς το παρόν είναι δύσκολο να φτάσει κανείς εκεί. 

Πηγή: επίσημο site της Red Bull (www.redbull.com)